Tweelingbroer (voor hun broertje)

Daar sta je dan. Je grote, blauwe ogen vol verbazing. Tóch een tweelingbroer, eindelijk! Je dacht al dat er iets niet klopte. Want dat konden ze je toch niet aandoen. Die ouders van je. Jij, zo helemaal alleen. En dan die twee prachtige, grote tweelingzussen die alles, maar dan ook echt alles van je afpakken. Je aandacht, je speelgoed, je eten en zelfs alles wat je net in je mond wilde stoppen. Blokken, duplo, pepernoten. Een paracetamolletje. Grassprietjes, een stukje zeep. Steentjes, mieren of een dode kakkerlak. Werkelijk alles. Twee tegen één. Drie mama's eigenlijk. Alsof je daarop zit te wachten. Je mag ook al nooit meespelen. En je wil juist zó graag meedoen. Groot zijn, net als zij. Je bent altijd zo enthousiast als je ze ziet. Zo stralend enthousiast. Jouw tweelingzussen. Zij zijn twee handen op één buik en jij? Jij bent hun kleine, lieve, maar ook harentrekkende broer. Die momenteel nog meestal het onderspit delft. Ongekend oneerlijk vind je het. Irritant ook. Zo in je eentje. Zonder tweelingbroer. En je had er dan ook al die tijd niets van begrepen. Tot vandaag. Je ziet hem nu met je eigen ogen. Identiek aan jou, zoals je zusjes aan elkaar. Jouw medestrijder in de dagelijkse speelgoedbattle. Eindelijk een sterke hand die samen met jou de totalitaire macht over de Ipad kan veroveren. Een maatje voor de nacht. Een zielsverwant, een beste vriend. Zelfde kleren, zelfde kromme, nog wat wankele beentjes. Zelfde blonde piekhaartjes en felblauwe ogen en zelfs dezelfde, prachtige grote glimlach als jij. Die glimlach die heel je gezicht laat lachen. Hij heeft hem ook. De tweelingbroer waarnaar je al 9 maanden naarstig op zoek bent. Jouw redder in nood. Hij is er dus toch. Ik zie het je denken. Ik zie de oprechte verbazing in je ogen. Hij is er dus toch en hij krijgt van jou een dikke, natte welkomstzoen. Met je tong erbij. Met heel veel liefde wordt hij afgelebberd. Een ongekend warm welkom voor een spiegelbeeld. Jouw spiegelbeeld. Lieverd, het spijt me.

Nienke, (tweeling)mama schrijft over haar leven in Congo samen met haar gezin. Elke week lees je haar verhalen op tweelingmama.com