'Hij doet het niet!' Over zindelijk worden...

'Mama, mamaaa... hij doet het niet!', roept Femm. Ze zit op het potje maar er komt niks. 'Jawel Femm, hij doet het wel... als je even rustig blijft zitten.' Ik klink iets geirriteerd (ben toch meer geduldig dan ik dacht ;) want na zo'n 10 keer heen en weer lopen van het potje naar de wc en weer terug naar buiten is het plasje nog niet gelukt. Het is mooi weer dus Femm loopt zonder luier in de tuin. Nadat ze Maud al verschillende keren erop heeft zien zitten, en die ook daadwerkelijk in het potje plast, doet Femm ook haar best maar het lukt nog niet. Ze staat billenknijpend naast mij te wiebelen maar als ze eenmaal op het potje zit, hoeft ze niet meer. Denkt ze... want eenmaal opgestaan begint toch weer de paniek want 'hij' doet het wel. Met als gevolg dat ze een meter naast het potje een plasje doet. Tsja, Femm dat was niet helemaal de bedoeling.

Ik lees in Ouders van Nu dat je zelf op de wc moet gaan zitten en laat zien hoe het gaat en het allemaal normaal is. Ok, we doen een poging maar ook dat heeft weinig invloed. Femm staat vooral te popelen totdat ze op de knop mag drukken om door te trekken.

(Bron afbeelding: Ouders van Nu)

Je hoort het, we zijn bezig om de meisjes zindelijk te maken. Idee was om in de zomer te kijken of dit zou werken en of ze er aan toe zouden zijn maar met deze zomerse temperaturen hebben we eerder een poging gedaan. Met mooi weer is een zwembroek voldoende en dus een mooi moment om te 'oefenen'. Ik moet zeggen, Maud heeft het al aardig onder de knie. Naast de plasjes heeft ze ook al een grote boodschap op het potje gedaan en zelfs in het zwembad, waar we afgelopen dagen verschillende keren zijn geweest, geeft ze aan dat ze moet plassen en jawel, ze plast dan netjes op de wc. Best knap aangezien alles nat is in zo'n zwembad... ze voelt het dus goed aan komen en houdt het ook netjes op wanneer het moet. In ieder geval, tot zover...

Femm vindt het dus lastiger en het lijkt wel of ze niet zo goed durft. Ze voelt namelijk goed aan wanneer ze 'moet' maar dan begint het gewiebel en de paniek. Zelfs met luier om houdt ze het nu regelmatig op. Dat is natuurlijk niet de bedoeling en ik vind het ook zo zielig als het voor haar zo'n 'ding' is. Waarschijnlijk is ze er nog niet aan toe. Voor Femm frustrerend want ze ziet dat Maud het wel doet en meestal is het andersom... Femm heeft tot zover altijd 'voorop' gelopen, ondanks dat ze de 'jongste' is, en is meestal de snelste: ze was als eerste uit de couveuse, had eerder geen sonde meer, ging eerder goed lopen, begon net wat sneller te kletsen... Dan is het best wel lastig om te zien dat je zus al wel iets kan, en jij nog even niet. Zeker omdat onze meiden veel dingen als een competitie zien. Herken je dat? Hier hoor ik de hele dag: 'Ik wel, Femm niet', of 'Ik wil dat ook', 'Maudje mag die niet, mij' of 'Ik mama kroelen', 'Neeee ik!'... Nou ja, dat dus...

En dan, op een onbewaakt moment, plast Maud buiten op de pot en gaat daarna ook Femm zitten. En jawel, ze plast. Mijn vriend is ook buiten en geeft Femm een high five waarop Femm vol enthousiasme haar plasje wil laten zien. Ik ben binnen en ze loopt dus met het potje naar binnen maar komt niet verder dan de deurmat. Boem, daar valt ze met pot en al op de grond. En, daar ligt dus ook haar plasje. Dikke tranen... kon mama nog niet zien dat het was gelukt. Gelukkig zat er nog een kleine beetje in en kon ik zeggen hoe trots ik op haar ben! Een beetje blij maar ook teleurgesteld loopt ze weer naar buiten.

En ik denk: 'Meisje, doe maar rustig aan... wanneer je er aan toe bent is het goed.' En ik snap, wanneer het dan eindelijk is gelukt om op het potje te plassen en de plas ligt dan uiteindelijk alsnog op de grond dat je denkt: ik houd lekker die luier om!

Liefs Wendy

P.S. Heb jij handige tips om je kind zindelijk te maken? Deel ze op onder het bericht/op Facebook.