5x tijd tekort! Met een tweeling in huis

Waarom zitten er maar 24 uur in een dag en zijn er maar zeven dagen in een week? Wanneer je een kindje krijgt zou je je dat vast ook vaak afvragen. En, met een tweeling kom je nog meer tijd tekort. Tweelingmama deelt 5x waarom alles daadwerkelijk twee keer zo lang duurt met een tweeling.

1. Op pad gaan met heel veel geduld

'Schoenen aan, jas aan....' Ik hoor het mijzelf een paar keer op een dag zeggen. Femm zit op de eettafel terwijl ik haar schoenen aantrek. Ook voor Maud heb ik ze alvast klaargezet maar terwijl ze rondhuppelt pakt ze de schoenen op en zet ze weer terug in de gang. 'Niet deze aan', roept ze. Ze heeft de voorkeur voor een ander paar. Maar het is slecht weer dus ze moet toch echt de dichte schoenen aan en niet de sandalen waar ze naar wijst. Naar veel strijd heeft ook Maud haar schoenen aan en dan zoek ik nog even de jassen. De meiden zoeken mee maar halen dan ook meteen de andere spullen uit de kasten... Goed, dat ruimen we straks wel weer op. We zijn een kwartier verder en ik denk dat we kunnen gaan. De auto staat voor de deur en ik zet Maud in het kinderstoeltje. Maud loopt ondertussen rond de auto en ik roep continu 'Maud, hier blijven, niet de straat op. Waar ben je? Kom hier... ' Goed, Femm zit vast en ik ren achter Maud aan. Hup, ook de auto in. Klaar voor vertrek! Het is 14.25 uur en we hadden 14.00 uur moeten gaan. We komen dus weer eens tijd tekort...

2. Evenveel aandacht Of je nu zit te spelen, 's avonds nog even wil knuffelen of dat de meiden nog iets willen vertellen... Je wilt je kinderen evenveel aandacht geven. Dus nadat ik met Maud met de blokken heb gespeeld, is het tijd om samen met Femm een knutselwerkje te maken. Dan vertelt Femm nog wat ze allemaal heeft meegemaakt bij opa en oma en wil Maud haar zang- en danskunsten laten zien. En, dan 's avonds willen de meiden allebei nog even knuffelen (dat gaat nog wel tegelijk) maar daarna gaan ze allebei naar hun eigen kamer en roepen ze nog zo'n 10 minuten lang om de beurt: 'Mama, kusje... nog eeeeeen', 'Mama, deur open...', 'Mama, knuffelen?'. Ik loop heen en weer van de ene naar de andere kamer tot ik het genoeg vind en op de klok kijk. Ok, in plaats van 20.00 uur is het nu weer 20.20 uur. Nu is het echt tijd voor me-time!

3. Slaapgebrek Is het niet je ene kindje, dan is het wel de ander. Andere mensen hoor ik het ook vaak zeggen (ook met meerdere kids). Eigenlijk ben je altijd wel bezig met (een van) je kinderen. Vannacht nog. Eerst werd Maud rond 12 uur wakker. Dat is geen verrassing want onze kleine nachtbraker komt nog heel regelmatig. Gelukkig gaat ze vrij snel weer slapen maar om 02.30 uur hoor ik weer 1 van de meiden. Het is Femm. Ze heeft gedroomd en is overstuur. Ik knuffel haar en leg haar terug. Half uurtje later roept ze weer... goed, nog een keer die kant op. Daarna bleef het tot 07.30 uur stil. Door de vele gebroken nachten, is het fijn als je overdags soms even tot rust kan komen. Die momenten zijn er als ze bijvoorbeeld 's middags naar bed gaan. Maar dan blijft al het andere weer liggen (denk aan de was, je huis, de administratie...). Met als gevolg een overvolle wasmand en weer een herinnering in de brievenbus.

4. Dubbele hoeveelheid Een dubbele hoeveelheid boodschappen, een dubbele hoeveelheid was en strijk en wanneer je kleding gaat kopen moet je ook voor 2 op pad. En, als je dan hetzelfde wil aanschaffen dan hebben ze vaak niet twee dezelfde maatjes en moet je het alsnog online gaan bestelen. Dubbel zoveel werk dus!

5. Samen spelen, samen delen. Of toch niet?

'Zo kunnen ze wel lekker samen spelen'. Het wordt mij regelmatig gezegd. En het klopt ook wel hoor. Maud en Femm spelen vaak lief samen. Maar ook vaak niet zo lief omdat het delen toch best lastig is. Ik begrijp dat goed. Er ontstaat ruzie en er zijn dagen waarop ik de hele dag politieagent speel. Geen moment om iets anders te doen dan de kids in de gaten te houden. Die dimensie tussen een tweeling is een hele bijzondere. Bijzonder mooi omdat ze een band hebben voor het leven, er voor elkaar zijn wanneer nodig en altijd een maatje hebben. Dat zie je ook. Maar het is soms ook heel lastig. Zeker als je peuter bent ;) Want dan draait de wereld toch echt vooral om jou... en waarom moet je dan altijd delen met je zus? Niet leuk! En dan moet mama toch regelmatig even helpen of ingrijpen. En dan laat ik dat ramen zemen maar weer even zitten of de kans om de was er boven uit te halen is ook vrij klein dus komt dan 's avonds wel weer een keertje...

Ik heb de stofwolken maar geaccepteerd en de te volle mand met was ook... Er zitten nu eenmaal maar 24 uur in een dag en zoals 'Relax Mama' zou mooi op een kaart heeft staan: 'Relax! Je kind zal zich niet herinneren dat je de vloer zo goed hebt gedweild'.