De Dag van de Leraar: wat doet waardering?
Afgelopen zaterdag was het De Dag van de Leraar. Ik las het net, op maandagmiddag 7 oktober en voel me licht gestresst. Ik heb vanochtend geen attentie meegenomen naar school. Met een ziek kind en een half ziek kind is het mij volledig ontgaan. Is dat een goed excuus? Nee, natuurlijk niet! Nota bene stond de juffrouw van mijn dochtertje afgelopen zaterdag, op De Dag van de Leraar, voor ons huis met een lieve beterschapskaart. De leerkrachten verdienen meer dan 1 dag in het jaar waardering dus in ieder geval zorg ik dat ze deze week die waardering ontvangen, een ziek kind of niet.
Wat doet waardering eigenlijk met een mens? Wanneer we geen waardering en erkenning van anderen krijgen, voelen we ons niet prettig en heeft effect op de gezondheid. Waardering en complimenten zijn onmisbaar in ons leven. Dit begint bij de ouders die complimenten geven aan hun kinderen. Maar niet alleen ouders, ook leerkrachten spelen een belangrijke rol in het waarderen van hun leerlingen. Maar andersom is minstens net zo belangrijk: leerkrachten hebben behoeften aan erkenning en waardering van ouders, collega's en hun managers. De vraag is: gebeurt dit voldoende en hoe zorg je dat de waardering altijd aanwezig is, ondanks de drukte van de dag en het tekort van leraren in het onderwijs?
Ik lees in het Parool het artikel 'Geef leraren wat ze verdienen. Beloon ze met meer collega's.' Het is nu belangrijker dan ooit om leerkrachten in het zonnetje te zetten. Zij maken het verschil in het leven van jonge kinderen, talenten komen tot bloei. Daar zorgt een leerkracht voor.
Maar hoe blijf je bevlogen en vol passie je werk doen wanneer de werkdruk enorm hoog is? Als ouder van twee kinderen van 4 jaar ben ik de doelgroep die dagelijks praat over het schoolleven. Steeds minder scholen hebben hun schoolteam compleet. Wanneer de juffrouw ziek is, vraagt de school de ouders hun kind(eren) thuis te houden. Of klassen worden samengevoegd met als gevolg 1 leerkracht met bijna 40 kinderen in de klas. Ik hoor in het nieuws dat er wordt overwogen kinderen pas vanaf vijf jaar naar school te laten gaan: maar wat doet dit met de ontwikkeling van kinderen, onze maatschappij die volledig is ingericht op een basisschoolperiode van vier tot en met twaalf jaar en niet te vergeten: op de kinderopvang kampen ze ook met een enorm tekort aan pedagogisch medewerkers. En als voormalig manager in de kinderopvang weet ik hier alles van. Onderbezetting... het resulteert in stress met als gevolg de bevlogenheid wordt, begrijpelijk, minder en de kwaliteit komt onder druk te staan.
Vanuit mijn eigen communicatiebureau meersocial geef ik trainingen in het onderwijs, onder andere over waardering en wat dit doet met een team. Over open communicatie en hoe je er als management en team voor zorgt dat jouw leerkrachten willen blijven en nieuwe leraren willen starten. Hoe je als school echt het verschil kan maken. Bevlogen mensen maken het verschil, dit willen we niet kwijtraken. Zij hebben bijgedragen aan onze toekomst en dragen nu bij aan de toekomst van onze kinderen.
Ik besef ook dat waardering zich ook uitdrukt in een beter salaris. Zoals Marjolein Moorman, Wethouder Onderwijs Amsterdam, in het Parool beschrijft: "Het wordt echt hoog tijd dat we gaan waarderen wat voor ons allemaal van grote waarde is. Geef leraren wat ze verdienen. Beloon ze met meer collega's."
Ik begin alvast klein en ga straks naar de winkel voor een cadeautje en een kaartje met de tekst: "Jij bent voor ons van grote waarde en maakt elke dag het verschil. Dank je wel dat je onze kinderen laat groeien!" Doen jullie mee?
