'Ik heb buikpijn, voor jou'

Meisjes 🤎 Wat is er de afgelopen weken toch veel voor jullie veranderd! De ‘ieder naar een eigen school - rollercoaster’ vloog dan ook daadwerkelijk alle kanten op! Wat hebben papa en mama getwijfeld over de schoolkeuze maar onderweg voelden we steeds meer dat jullie echt eigen ruimte nodig hebben. Gevoelens vliegen dan alle kanten op. Zo zaten we bovenin die achtbaan en hadden we het gevoel dat we de stap naar ieder een eigen school moesten gaan maken. Maar dan, ineens hingen we weer op z'n kop en wisten we het even niet meer: is het wel goed om jullie uit elkaar te halen?

Toch was er steeds weer dat gevoel dat jullie echt een stukje 'eigen leven' nodig hebben en we merkten ook dat jullie er zo naar verlangden. En zo hebben we met elkaar die grote stap genomen...

Ondertussen zaten jullie natuurlijk in diezelfde achtbaan maar dat deden én doen jullie zo stoer! Vanaf het eerste gesprek over een nieuwe school tot nu. De dag van afscheid nemen was spannend. Maud, je wilde niet ontbijten en toen ik vroeg waarom niet zei je tegen Femm: ‘Ik heb buikpijn, voor jou.’ Ik zei dat ik dat begreep en dat het een spannende dag was maar ook mooi. En zo hebben jullie het ook ervaren. Zoals jullie het zelf verwoorden: 'Het is fijn maar ook jammer.' Die gevoelens mogen er allemaal zijn lieve meisjes.

We zijn nu een paar weken verder. We zoeken en vinden ritme. Femm, je komt zo blij thuis en vertelt enthousiast over je nieuwe school. Heel soms ben je ook verdrietig. We vertellen je dan dat je het zo goed doet! Ook jij Maud huilt soms en zoekt naar je plekje in de klas. Want ook deze is nu anders, wel op dezelfde school maar zonder je zus. Maar de juf ziet dat je groeit, en dat zien wij ook.

En geloof me, mijn moederhart huilt soms ook. Want het voelt als de dag van gisteren dat jullie samen in de couveuse lagen, met het idee elkaar nooit los te laten. Nu, 7 jaar later, laten jullie elkaar juist meer los en ondertussen, want dat zie ik, houden jullie elkaar vast 🤎 Liefs, mama